في مكتب العميد
ضحكت هيا كمان
منصور متسبيها برحتها تضحك وتهزر انتى واقفه على كل كلمه كده ليه
فريده منصور ارجوك سبنى اربى بنتى زى منا عوزه ولازم تتعلم الاتكيت
منصور بيقول بصوت يشبه الهمس سبتها قال تعلمها الاتكيت الله يرحم جدك كان نفسه يشوف الجبنه الرومى
فهد ويارا سمعوا ابوهم لانهم جمبوا وفضلو يضحكوا من قلبهم ومنصور ضحك معاهم فريده اتغاظت من ضحكهم وقامت وسابت الاكل
يارا بصتله معلش يا فهد سرحت شويه
فهد الواخد عقلك
المهم انا راحه النادى ماتجى معايا
فهد لامش هقدر النهارده تعبان منمتش كويس امبارح وعاوز اطلع اريح شويه عشان خارج مع عمار بليل عاوز يشترى لبس وياخد راى وبعدين هنسهر سوا
يارا سكتت كل ما يجى اسم عمار قلبها كانه هيخرج من مكانه يارا خاڤت يبان عليها حاجه قدام فهد انها بتسرح كل ما تجى سرته وتبقى متلغبطه فاقت بسرعه وحولت الموصوع لضحك خساره يا فهود ده صحابى هيموتوا ويشفوك النهارده اصلك فارس احلامهم
يارا طبعا ما انت فهظ الزينى مفيش اى بنت
بتعجبه نفسى اشوف ال هتخطف قلبك يا فهد
فهد بيبتسم اكيد
هتكون
مختلفه
يارا يارب نفرح بيك يا قلبى قريب
فهد قام من خدها وقالها خلى بالك من نفسك ومتتاخريش فى النادى
يارا حاضر يا فهود سلام
فهد بعد ما يارا مشيت راحت النادى قعد فى المكتب خلص شويه شغل وقام طلع اوضته ينام شويه عشان يقوم بليل يقابل عمار
ياتى اليل على ابطالنا وياله من ليل رائع فى اجمل المدن الاسكندريه يحمل طياته شراره يطلق سهامه فى هذه اليله ليصبح اسير عينيها
يصحى فهد من النوم ياخد شور سريع ويلبس طقم كاجول شيك جدا وينثر برفانه الذى يسكر ونزل يقابل عمار
نور انتى لسه مصحتيش يا حنون كده هنتاخر وانا عوزه اشترى حاجات كتير
حنين طيب يا نور ١٠ دقايق هقبلك قدام المول روحى انتى وهحصلك على طول
نور تمام هستناكى يا حنون
حنين قامت بسرعه لبست درس شيك هادى ورقيق وسرحت شعرها الحريرى بسرعه ومحتطش ميكب لانها مش محتاجه يدوب ملمع
ونزلت بسرعه عشان تقابل نور ركبت تاكسى راحت على المول ونزلت تشوف نور وصلت ولا لسه
وفى نفس الوقت فهد وقف بعربيته قدام المول ونزل يشوف عمار حنين ماسكه تلفونها بتكلم نور وبتبص عليها فى كل اتجاه ومش مركزه وفهد بيكلم عمار فى التلفون
فهد انت فين يا زفت مش قلت هتسنانى قدام المول
عمار معلش يا كبير قابلت عميل وقاعت معاه فى الكافتريا لحد انت ماتوصل
فهد طيب انا جايلك وهو بيقفل التلفون ومش واخد باله خبط فى حنين وبيقول انا اسف معلش حنين وبترفع وشها تكلمه حصل خير انا كمان مكنتش مركزه
فهد اول ما بص فى عنيها الزيتونيه التى سحرته وكان العالم وقف عند الحظه دى وسرح فى جمال حنين الطبيعى ورقتها فى الكلام
فهد فى ايه
حنين انا بكلم حضرتك وحضرتك مش معايا خالص
فهد انا اسف وبيقول لنفسه ايه الجمال والرقه دى
حنين مفيش مشكله بعد اذنك ومشيت وهو واقف سرحان
فهد فاق ملقهاش قدامه وفضل يبص فى كل اتجاه يشوفها راحت فين عاوز يروح وراها حس انو لقى ال خطفت قلبه